De EO ziet Abraham, maar is meer van Jezus

19-04-2017

Het was een oefening in zelfbeheersing: hoe hou je een programma over de vijftigste verjaardag van de EO enigszins feestelijk? Jeroen Pauw wijdde maandag zijn hele uitzending aan de jubilerende EO, met aan tafel zowel de leiders van nu als een paar grote namen uit het verleden. Het was niet bepaald zoals de ouden zongen, piepen de jongen.

Want als een grammofoonnaald die in een eeuwige groef was blijven steken zat daar oud-directeur Bert Dorenbos (1974-1987) te strijden voor een EO-oude stijl. Zo'n activistische omroep die de gruwelen der abortus plastisch uitbeeldt en afwijkend seksueel gedrag met gebed probeert te genezen.
Maar de huidige EO-bestuurder is Arjan Lock, onder wiens leiding 'The Passion' floreert en een datingprogramma voor transgenders mogelijk is. Ogenschijnlijk rustig liet Lock zijn voorganger Dorenbos steeds rustig uitspreken, maar ik hoorde hem inwendig knarsen.

De toekomst van de EO was een belangrijk thema in de talkshow, maar presentator Pauw leek er vooral een duivels genoegen in te scheppen om oude conflictsituaties op te rakelen. Alleen al door die keuze voor de immer vurige Dorenbos. Maar ook door andere oude koeien uit de sloot te halen, zoals de deining begin 2009 toen Andries Knevel openlijk afstand nam van de strikte leer dat de wereld in zes dagen van 24 uur is geschapen. Waarop Dorenbos weer kans zag om te stellen dat die discussie over de evolutietheorie uiterst actueel is en juist nu bij de EO gevoerd moet worden.
Welke marketingkoers volg je bij het uitventen van God? Die van de voet tussen de deur of die van de enorme U-bocht? Arjan Lock is duidelijk van de laatste categorie. Zijn uitgangspunt is dat 'God van de mensen houdt en dat je vervolgens heel verschillend over allerlei onderwerpen kan denken en dat dat niet erg is'.

Locks beste handelsreiziger is Bert van Leeuwen, die maandag zelf ook in het zonnetje stond. Zijn verzoenende programma 'Het Familiediner' bestaat 15 jaar en staat symbool voor wat de EO vooral lijkt te willen: het gesprek aangaan met elkaar, overal en altijd, zonder dat je de hele tijd de hete adem van een evangelist in je nek hebt. Ik herinner me geen vetes in 'Het Familiediner' waarbij het Woord van God een grotere rol speelde dan het woordje sorry.

Jammer trouwens dat in de jubileumuitzending van 'Het Familiediner' niet wat aantallen werden genoemd: hoeveel hulpverzoeken krijgt zo'n programma? En hoeveel families zijn in al die jaren herenigd?
Ook in 'Pauw' kwam de feitelijke opbrengst van al het EO-werk niet aan de orde. Hoeveel zieltjes zou de EO in vijftig jaar hebben gewonnen? Of hebben behouden voor de kerken? En is de maatschappelijke betekenis van de EO te kwantificeren, met al die pogingen om mensen met elkaar te laten communiceren?

Tv-journalist Tijs van den Brink stelde aan het eind van 'Pauw' simpelweg dat de EO een toekomst heeft zolang er christenen in Nederland zijn. Dat klonk toch een beetje als een aflopende zaak. Dorenbos gooide er meteen weer een relicrypto tegenaan: 'Als de EO de EO blijft zijn ze goed voor een miljoen leden, want de opwekking in Nederland ligt om de hoek, dat is het grote geheim'.

Ik hoorde Lock nu ook licht wenen.

    <<<later                                                                                     eerder>>>