Met de EO de gordijnen in

20-01-2017

Religiestress: een op de drie mensen heeft er last van, zo meldt een EO-onderzoek. Het gaat volgens de omroep om 'stress veroorzaakt door spanning tussen gelovigen en ongelovigen', een fenomeen dat vooral de kop opsteekt wanneer we ongewild worden geconfronteerd met religie-gerelateerde kwesties. Zoals dat je kroost in de klas blijkt te zitten met ongevaccineerde kinderen. Of dat je op zondag moet werken, terwijl je naar de kerk wilt. En zeker wanneer je meedoet aan 'Rot op met je religie' slaat het toe.

Want in deze serie vertonen minstens vier van de zes deelnemers ernstige symptomen van voornoemde aandoening. Wat wil je ook: het programma draait om twee protestanten, twee atheïsten, een mohammedaanse voorganger en een joodse mevrouw die twee weken samenleven onder een dak. Om elkaars overtuigingen helder te krijgen worden ze rondgeleid door abortusklinieken, rosse buurten en slachthuizen. En spreken ze evolutionisten, homo's en transgenders.

Een boeiend tv-concept, maar pfff: had er maar een sjeuïge Limburgse katholiek tussen gezeten. Om de deelnemers aan het einde van de dag te verleiden tot een verbroederend pilsje, een verzusterend wijntje en voor de imam een monter glaasje cassis. Want de geselecteerde deelnemers zijn niet bepaald lachebekjes en sowieso is discussiëren over geloof doorgaans onbegonnen werk met een een hoog welles-nietesgehalte.

Ook in 'Rot op met je religie' gaan de hakken geregeld in het zand, zoals die van vrijdenker Floris. Wellicht heeft hij veel van atheïstische helden als Hitchens of Dawkins geleerd maar wat hij niet heeft overgenomen is hun beschaafde manier van argumenteren: Floris heeft steeds woorden als 'achterlijk', en 'belachelijk' nodig om gelovigen af te serveren. Als hij de imam wijst op het verminkingsaspect van de jongensbesnijdenis scheldt hij hem uit voor 'eikel'. Zijn felheid is te begrijpen, zijn woordkeuze is jammer.

Die moslim - Safeer - levert zelf trouwens ook veel religiestress op, omdat hij doet alsof hij van porselein is. Hij wil vrouwen geen hand geven, niet mee naar een rockconcert, geen homocafé bezoeken: Safeer vreest dat iedereen, inclusief Allah, te dom is om te begrijpen dat hij zelf geen 'verkeerde bedoelingen' heeft, zich alleen maar oriënteert. En dit laatste is hoognodig: Safeer is zó wereldvreemd dat hij tijdens dit programma pas voor de eerste keer in zijn leven met een homo spreekt. Hij is verrast dat deze man - een Turkse moslim - zich gekwetst voelt wanneer Safeer hem aanraadt om te proberen toch maar hetero te worden.

Nee, dan de joodse Sheila en de nikse Bryan. Zij proberen alles uit, willen leren en draaien bij waar ze dat logisch vinden. Bryan herziet zijn mening over ritueel slachten, Sheila schiet vol bij een grootse protestantse doopdienst. Een ontroerend moment omdat zij moest terugdenken aan hoe respectloos in haar geboortejaar 1942 vele joodse baby's werden gedood.

Een andere joodse vrouw, Ella Josef, deed de meest kalmerende uitspraak. Ze zei over al het onderlinge gehakketak: "God zegt: wie zich zo druk maakt, gelooft niet in mij. Leef geordend en verantwoord, maar verder: don't worry, be happy." Een goed advies tegen al die religiestress.

        <<<later                                                                                        eerder>>>