Nait altiet gaud. Maar Petticoat sprankelt wel.

09-12-2016


Televisie is een huis met vele ramen. Door de grote ruit van de woonkamer kijk je uit op de actuele ellende in de wereld. Het keukenraam geeft een blik op de grauwe achterkant van ieders bestaan. Vanaf de verdieping lukt het al aardig om over de waan van alledag de verre horizon te ontwaren. En liggend onder een zolderraam heb je soms het geluk een heldere ster te zien. Zoals op de donderdagen voor de Kerst, wanneer Abbey Hoes straalt.


Ja, ik word blij van de muzikale serie 'Petticoat'. En dat terwijl ik weinig heb met musicals of films waarin mensen steeds maar in gejubel of gejank uitbarsten. Meegaan in al die emoties, je moet het maar kunnen. Ooit viel ik zelfs van verveling in slaap bij 'Cats' in Carré, tot grote frustratie van de man naast me, die had betaald voor de dure kaartjes.

Maar de sprankelende Abbey Hoes, de 22-jarige actrice die 'Pattie' speelt in 'Petticoat', houdt me volledig bij de les. Al zijn er moeizame momenten in dit verhaal over het vrolijke doch naïeve Groningse meisje dat naar de grote stad trekt om er zangeres te worden. Want de serie is een over maar liefst acht afleveringen uitgesponnen bewerking van de gelijknamige musical uit 2010, waarin Chantal Janzen de hoofdrol had.

En acht episodes, dat zijn er veel voor zo'n klassieke verhaallijn.
Zo was vorige week aflevering twee ronduit taai. Maar gisteravond zat de vaart er na een paar minuten weer helemaal in, te beginnen met een briljante scène op een trap. Hierin proberen twee keurige Haagse broers het Groningse meisje van haar dikke accent af te helpen. Een zin als 'in Zuidlaren zijn de scharen altijd goed' wordt bij Pattie namelijk 'in Zuut-Lar'n bin'n de schar'n altiet gaud'.

Het idee van zo'n logopedisch liedje deed zelfs bij deze musicalmijder een belletje rinkelen. Maar precies toen ik wilde roepen van: hé dat lijkt wel 'The rain in Spain stays mainly in the plain' zong een van de broers op de trap het zelf al: 'In My Fair Lady lukt het ook'.

Beter goed gejat dan slecht verzonnen? Dat doet te weinig eer aan de prestaties van tekstschrijver André Breedland en componist Henny Vrienten. Ook hun snoezige liedje 'Jij' blijft gemakkelijk de hele dag in je hoofd zitten. Net als het vrolijke 'Hipper dan Hip', dat me deed denken aan 'Twips' van Annie M.G. en Harry Bannink. Geen vervelende vergelijking, toch? Ik heb al bijna spijt dat ik toentertijd niet naar het theater ben gegaan om de oerversie van 'Petticoat' te zien.

De man die nu naast me zit mee te kijken, heeft weer spijt van iets anders. Die wordt gek omdat ik nog dagenlang na zo'n aflevering 'Gronings' loop te knauw'n. Het is gewoon te aanstekelijk, dat taaltje. Ik word er ja kant bliede van. Of zo. Sorry @groningers!

<<<later                                                                                    eerder>>>