Abba is vast Volendams voor dikke pret
Een miljard dollar. In het jaar 2000 werd dit duizelingwekkende bedrag aan de vier leden van Abba geboden, opdat ze nog een keer op tournee zouden gaan. De popgroep zei nej. Anno 2021 proberen drie Volendammers de Zweedse beroemdheden alsnog bij elkaar te brengen, met inzet van de geheime Nederlandse wapens drop, pepermunt en stroopwafels.
Het is niet moeilijk om op de vrijdagavonden te vallen voor Take a chance on me, de luchtige roadtrip bij AvroTros van zangers Nick en Simon en hun vrolijke vriend presentator Kees Tol. Het is de opvolger van de serie Homeward Bound vorig jaar,die draaide om de liefde van het drietal voor Simon & Garfunkel. Ze reisden toen door de Verenigde Staten in de hoop hun helden te ontmoeten. Die bleven onvindbaar, maar het verslag van de queeste was een vondst op zich: het trio laat 'voor en achter de schermen' losjes door elkaar lopen, wat het gevoel geeft naar een stelletje rommelige amateurs te kijken. Maar ondertussen komt er toch een volwassen reportagereeks tot stand. De kameraden maken daarbij zo veel gein, dat je denkt: ik had er wel bij willen zijn. Zeker teamlid Kees - 'van de afdeling sfeerbeheer' - maakt vrolijk. En dat de mannen grotendeels in hun thuistaal Volendams praten versterkt het gevoel dat alle pret echt is.
Nu is Take a chance on me NPO-amusement en dat moet bij voorkeur ook leerzaam en cultureel verantwoord zijn. Nou, dat zit wel goed. Zo zet in aflevering 1 vader Thomas Tol - succesvol schrijver van BZN-hits als Mon amour tu es ma rose - de composities van Abba in perspectief. "Neem een nummer als Chiquitita. Het is hiermee net als met de symfonieën van Beethoven: alle noten kloppen, je kan er geen eentje uithalen." Probeer daar maar eens een speld tussen te krijgen. Zonder trouwens te willen badineren: hoe verraderlijk gemakkelijk de muziek van Abba ook binnenkomt, het is een wonder hoe compleet en geraffineerd ieder liedje is. En blijft.
Het trio reist langs allerlei adressen die iets met de Abba's te maken hebben. De huizen waar ze woonden, de plekken waar ze speelden. Alle details worden uitgespit. Ze bekijken zelfs de soft-pornofilm waar de Abba-mannen de muziek voor schreven. Je moet toch wat als je nog niet bekend bent. Vooral wordt gezocht naar muzikanten die ooit met Abba speelden, in de hoop dat een concert van Nick en Simon met deze mensen de leden van Abba kan verleiden om te komen kijken.
Maar na drie afleveringen zijn Agnetha, Anni-Frid, Benny en Björn nog in geen velden of wegen te bekennen. Al geloven de mannen dat ze denken dat ze waarschijnlijk misschien de auto van Benny ergens hebben gezien. Het geeft niet. Laat de zoektocht maar lekker lang duren.
In Homeward Bound bleef een ontmoeting met Simon en Garfunkel dus uit, maar de jongens werden later wel verrast met een videoboodschap van Paul Simon, waarin de wereldster Nick en Simon met hun zangkunst complimenteerde. Krijgen ze dit keer weer een mooie beloning voor hun werk?
In de afdeling Gewenste Complottheorieën is in ieder geval al een opmerkelijk ding gaande. Want hoe toevallig is het dat een week geleden, dus precies terwijl deze serie loopt, Björn Ulvaeus bekendmaakt dat Abba dit jaar met een paar gloednieuwe nummers komt? Over take a chance gesproken.