Blijft 'Een huis vol' zo nog leuk?
Ik ben niet jaloers. Ik ben niet jaloers. Ik ben niet jaloers. Ik ben niet jaloers. Ik ben niet jaloers. Ik ben niet jaloers. Ik ben niet jaloers. Echt niet jaloers op hun leven.
Oftewel, deze column gaat over 'Een huis vol', de realityserie van KRO-NCRV over het reilen en zeilen in een paar echt grote gezinnen, met zeven kinderen en meer. Hij wordt momenteel uitgezonden op de plek van 'De Wereld Draait Door' en dat geeft weer eens een heel andere kijk op het Nederland van nu. Want de - ook in onze Trouw-bubbel - zo urgente onderwerpen als genderneutraal opvoeden, consuminderen en de beheersing van de ecologische voetafdruk prijken nou niet bepaald boven aan de dagelijkse agenda in deze heksenketels. Het is vooral pompen of verzuipen, wat de klok slaat.
'Een huis vol' zit al in zijn negende seizoen, de kijkcijfers zijn nog steeds hoog (tot nu toe rond het miljoen) en ook ik snap de aantrekkingskracht wel van 'gluren bij de buren'. Maar inmiddels knaagt er wel iets. Is het simpelweg bevredigen van ons voyeurisme voldoende reden om te blijven kijken? Steeds vaker frons ik de wenkbrauwen en wil ik antwoord op mijn waarom-vragen. Waarom doen deze mensen mee? Waarom zou je op tv laten zien dat je kind van zes nog in bed plast? Waarom wil zo'n Linda er nog een wasmachinevuller bij? Waarom is de Limburgse Thalia Buddenbruck alweer zwanger? Waarom wil ze een elfde kind, als dat fysiek zo riskant is? Thalia was zelfs teleurgesteld dat het geen tweeling wordt. Misschien moet ik er als bewust kinderloze niets over zeggen, maar als je donderdag de gestreste verhuizing van het gezin zag, met die irritant bokkige pubers en een man die zonder navigatiesysteem zijn eigen huis niet kan vinden, dan raak ik erg geïnteresseerd in Thalia's diepste zielenroerselen. Maar in 'Een huis vol' is er slechts de registrerende camera, er worden geen indringende vragen gesteld.
Op social media merk je hoe gehecht mensen kunnen raken aan de gezinnen. Zo wordt veel nagepraat over de alleenstaande Antilliaan Jay Lopez en zijn vijf kinderen. Tijdens het vorige seizoen werd voor deze sympathieke papa zelfs een spontane crowdfundingsactie gehouden die meer dan 90.000 euro opleverde. Op zich mooi, maar Jay denkt wel dat het de reden is dat hij niet meer mee mag doen, zo vertelde hij RTL Nieuws. Hij voelt zich aan de kant gezet door het programma: 'Kennelijk ging het te goed met me, was ik te veel een voorbeeldvader'.
Tja, net als bij een serie als 'Ik Vertrek' moet het in 'Een huis vol' niet te veel op rolletjes lopen. Zodat je op de bank tevreden kan zuchten: zij liever dan ik.
Ook de familie Nagelkerke, die tienkoppige bakkersfamilie, wordt gemist. Maar dit gezin vaart nu zijn eigen koers, via een eigen site en dagelijks een nieuwe vlog op YouTube. Het onschuldige is er hier wel vanaf: het gezin is compleet commercieel geworden, met afleveringen over hoe leuk het winkelen is bij de Action en hoe mooi de nieuwe Tesla is.
Op hun site melden de Nagelkerkjes 'graag samen te werken met organisaties die qua visie, producten en diensten matchen met ons en onze kijkers'. De vraag waarom je je gezin zo zou exposeren is hiermee wat hen betreft dus wel beantwoord.