De communicatie met hierboven.
Raar is dat. Zelf ben ik het gereformeerde wereldje ooit ontvlucht omdat het me allemaal te orthodox en te stijf was. Maar zaterdagmiddag zat ik als een ouderwets bokkige ouderling de EO-Jongerendag te bekijken. Wat stonden al die jongens en meisjes daar maar uitbundig te hossen, op keiharde muziek! Gillend naar de rappers op het podium, wier lichamen vol tattoos. Wat is er gebeurd met het adagium: wel in de wereld, niet van de wereld?
Twintigduizend jongeren kwamen dit weekend naar het GelreDome in Arnhem voor een feest met het thema 'Fear Not'. Ze kregen een stampende show voorgeschoteld met lichteffecten, poidumdansers en internationale artiesten. Waar vroeger zelfs de braafste gospelmuziek nog werd geweerd als te profaan, was deze 43e Jongerendag een extatisch evangelisatie-evenement. Raise your hands high to your god above! Yo yo! De communicatie met hierboven lijkt een stuk vrolijker geworden. En verloopt grotendeels Engelstalig, want dan klinkt het allemaal stukken cooler.
Alleen de huisband zong in het Nederlands, maar die heet dan wel weer de BEAM Worshipband.
'Beam' is het jongerenmerk van de EO, zoals de omroep het zelf zegt. Het komt van Jezus' oproep uit de Bergrede dat we een stralend licht moeten zijn.
Het Jongerendag-spektakel straalde een strakke regie uit. Er mocht flink worden gefeest, maar geregeld werd de pret gedrukt met een portie leed en bezinning. Zo kwamen tussen de optredens door jonge mensen voorbij met soundbites over een hersentumor, een verleden vol verslaving, angst en zelfverminking. De boodschap: jongens en meisjes, we zijn natuurlijk allemaal bang voor van alles en nog wat, maar dankzij Jezus komt het helemaal goed.
Angst was dus het thema en dat werd overal bijgehaald, soms nogal geforceerd. Zo zei de grappig bedoelde robot die de show opende: 'Misschien zijn jullie een beetje bang voor mij, maar dat hoeft echt niet hoor'. Dat had iedereen in de zaal waarschijnlijk zelf al bedacht. De Engelse zanger Lindz West, van de christelijke hiphopband LZ7, ging ook kort door de bocht. Hij hield een echte preek - compleet met bijbelteksten - waarin hij vertelde hij zelf bang was geweest geen vader te zullen worden. Terwijl iedereen om hem heen wel kinderen kreeg lukte het hem en zijn vrouw niet. Maar lang verhaal kort, wie zaten daar inmiddels op de tribune? Juist: vrouwlief mét een mooi zoontje! Die God toch.
Lindz - halverwege de dertig - was jeugdig gekleed in jeans met veel scheuren, maar of zijn verhaal de pubers in de zaal nou echt zal hebben aangesproken?
Ach, die jongeren hebben er vast op hun eigen manier een zinvolle dag van gemaakt. Ik gok op honderden nieuwe verliefdheden. Want dat is een fenomeen dat onlosmakelijk hoort bij zo'n toogdag. Waarom gingen mijn schoolgenoten vroeger anders zo braaf met hun ouders mee naar de Theologische Hogeschooldag in Kampen? Niet voor de preken of ter ondersteuning van de dominees in spe, maar gewoon voor de patat en om verkering te zoeken op de Broederbrug. Dit mechanisme werkt ongetwijfeld nog net als vroeger. Wees daar maar niet bang voor.