Geen spannende, alomvattende conference
Je leeft naar zo'n Oudejaarsavond toe met het idee dat de conference hét hoogtepunt van de avond gaat worden. Maar dat is deze keer niet gelukt. Sowieso weet je tegenwoordig niet meer wat 'de' oudejaarsconference is: er is nogal wat keuze. Hier - met vrienden op de bank - dachten we tactisch: we kijken eerst een halfuurtje naar Guido Weijers en dan switchen we naar Youp. Maar wat achteraf zo grappig is: het leukste programma van de avond was toen al geweest. Namelijk 'Andere Tijden', over dat oer-Nederlandse onderwerp: het weer.
Een nostalgisch programma vol verrukkelijke beelden - zoals presentator Hans Goedkoop het noemde - van bijzondere weermomenten tussen 1950 en 1980. Met breugheliaanse schaatstaferelen, jongens die stoer schotsje lopen, dappere fietsers bij keiharde tegenwind. Natte vakantiegangers bij hun ondergelopen tenten. Toeristen die zich ondanks de kou toch op het strand wagen: het is potverdepotver toch zomer! We zagen koeien de wei inhuppelen. 'Hé, een Peugeot 204, die had ik ook.' 'Was die winter van 1979 echt zo streng?'. Anne Vondeling op verkiezingscampagne op de fiets, drie weken lang. Inderdaad: allemaal verrukkelijke fragmenten, met eronder de lekkerste muziek uit die tijd.
Mild gestemd zetten we ons daarna schrap voor Youp's onverbloemde visie op het Nederland van nu. En: na een klein halfuur klonk om mij heen licht gesnurk. Hier ging iets mis, maar wat? Je kan zeggen: oliebollen en wijn eisten hun tol, maar er was ook iets anders aan de hand. Youp nam ons niet echt mee in een spannend, allesomvattend verhaal. Stelde zeker als hofnar teleur: van een gedegen politieke conference of maatschappelijke analyse was geen sprake.
En waarom wel altijd maar dat wegzetten van gewone burgerlijke mensen? Al heeft de vrouw met broekrok inmiddels plaats gemaakt voor de vrouw die op yoga zit. Ja, Youp gaat mee met zijn tijd.
Maar Trouw recenseerde het zaterdag al: veel grappen waren inkoppertjes. Of moet je in deze #MeToo-tijd stellen dat Youp's ouderwetse schoonmoeder- en vrouwengrappen juist weer erg gewaagd zijn? 'Zo'n wijf van zestig, het enige wat ze nog moet uitzoeken is een urn.' 'Mag ik citroen in mijn cola? Nee, denk maar gewoon even aan je schoonmoeder.' 'Met echte kenners naar het vrouwenvoetbal kijken. Mannen dus.'
Ik kan er goed om lachen, maar soms komt Youp niet veel verder dan simpelweg kwetsen. Zoals Willem-Alexander omschrijven als 'de bolle' en diens bezoek aan het geteisterde St. Maarten simpelweg weghonen als niet nuttig. Tja.
Om twaalf uur waren we allemaal weer wakker en proostten we het nieuwe jaar in. We zapten naar een feest bij omroep Max: Jermaine Jackson zong de hits van zijn broer Michael voor een zaal vol weldoorvoede senioren die met een glas in de hand luidkeels meeswongen. Echt: aan de lijst van Rechten van de Mens moet worden toegevoegd dat de oudere mens niet dansend en drinkend in beeld mag worden gebracht.
Maar zo hield Max ons dan toch nog een indringende maatschappelijke spiegel voor. Het leidde ertoe dat we midden in de nacht op internet onze levensverwachting gingen berekenen. Ik ga misschien nog wel dertig jaar mee. Dat voelde op Nieuwjaarsochtend trouwens niet echt zo.
eerder>>>