Lachgas is écht slecht. Zelfs de Lachgaskoning geeft dat uiteindelijk toe
Nu het een alternatieve kerst moet worden kwam even de vraag op: zou lachgas voor extra welbehagen kunnen zorgen? Maar na het zien van 'De Lachgaskoning' laat ik de grappen maar varen. Wat een ellendig, intens verslavend spul. En wat een patjepeeër, die zogenaamde koning.
Deniz Üresin (1994) is zijn echte naam, en de gangen van Zijne Doorluchtigheid werden intensief gevolgd door Powned. Begrijpelijk dat deze gast hun aandacht trok, want de gewiekste zakenman lachte een tijdlang iedereen uit. Üresin besefte in 2018 hoe gemakkelijk hij rijk kon worden door lachgas te verkopen aan argeloze sukkels, partygangers, toeristen. Eerst via de straatverkoop van ballonnetjes met het instant roesmiddel, vervolgens op grote schaal door complete gasflessen te bezorgen. Zijn bedrijf Ufogas werd in heel Nederland een begrip.
Alle mazen in de wet werden benut om min of meer legaal te opereren - lachgas is op zich geen verboden middel - waarbij Üresin vooral in Amsterdam een fel kat-en-muisspel met de overheid voerde. Zijn brievenbus stroomde vol met boetes, dwangbevelen en gebiedsverboden.
Ergens in de film staat Ufogas' ethisch motto op een memobord: 'maak gewoon doekoe, later'. Verdien gewoon geld en doei. En zo te horen kwam het met scheppen binnen. Üresin vertelt over zijn huis met zwembad in Turkije, waar hij 'als een Willem-Alexander kan leven'. En waar de doekoe veilig is gestald. Zijn neef en manusje-van-alles rept over enorme aantallen bestellingen, en dat ze haast niets bij de belastingdienst melden. Gewoon voor de camera ja: tijdens de docu denk je vaak in een parallel universum te zitten, maar deze niffo is écht niet van deze wereld.
Zo levert hij een taxichauffeur die lachgas wil 'lurken' tijdens het rijden. Levensgevaarlijk, neef weet het, maar hij voelt zich niet verantwoordelijk. Die chauffeur bestelt toch zelf?
Als beide benen van een jongen moeten worden geamputeerd - zenuwstelsel kapot - wordt ook Üresin gevraagd of hij zich schuldig voelt aan de verslaving van zijn klanten. "Nee", zegt hij, "en vraag het eens bij Heineken, of zij zich schuldig voelen als mensen met drank op zich doodrijden. Ze zullen antwoorden: "Wij zeggen altijd 'drink met mate', niemand vertelt je een krat bier op te drinken"."
Maar dan is Üresin weken zoek. Hij blijkt naar Turkije, om - jawel - af te kicken van zijn eigen lachgasverslaving. Hij ziet het licht, maar niet echt op de EO-manier. Hij geeft nu wel toe dat het dus géén 'overheidspropagandaatje' is, dat lachgas slecht is. "Van alcohol en drugs ga je ook kapot, maar dat duurt misschien een kwart eeuw. Met lachgas kun je binnen een jaar kapot zijn."
Maar echt berouw? De man die ooit zei 'tot het gaatje te willen gaan om te profiteren van de business' lijkt zichzelf nu prijzenswaardig te vinden omdat hij Ufogas al heeft opgedoekt terwijl hij er nog steeds geld mee zou kunnen maken. Lachgas wordt pas in 2021 echt verboden.
Een mooie docu voor het thema ethiek op school.
'De Lachgaskoning' was op het NPO3-kanaal op YouTube al eerder te zien, in vijf korte afleveringen. Zeker tijdens de eerste drie kon je je afvragen: is dit niet wat te veel eer, al die aandacht voor deze man? Maar uiteindelijk blijkt zijn stoere imago net zo vluchtig als z'n walmende handel.
<<<Gommers Linda's Wintermaand>>>