Michelle Obama zou wel gek zijn. Of toch niet?
De afgelopen week gonsde het gerucht weer rond: wordt Michelle Obama de running mate van Joe Biden? Op de Amerikaanse televisie zei de democratische presidentskandidaat dat hij geen seconde zou twijfelen. mocht de briljante Obama zijn vice-president willen worden.
Helaas, weinig kans dat de voormalige first lady ja zou zeggen. In haar boek 'Becoming' spreekt Michelle Obama een duidelijk njet uit om zich ooit verkiesbaar te stellen, voor welke publiek ambt dan ook. En zou ze inmiddels de documentaire 'Hillary' (2020) hebben bekeken? Donderdag zond de VPRO de vierde en laatste aflevering uit van deze overdonderde serie - met uiterst openhartige Clintons - en bijna alles erin geeft Michelle Obama gelijk. Ze zou wel gek zijn als ze zich weer in die wrede publieke arena begaf, met alle mediagezeik, openlijke haat en duistere machinaties.
Tegelijkertijd: wat dwingt Hillary Clinton een respect af voor rechte rug en haar niet aflatende vechtlust. Zeker voor gezondheidszorg en vrouwenrechten heeft ze tientallen jaren haar nek uitgestoken.
En ze schopte het dus tot eerste vrouwelijke presidentskandidaat van de VS. Frustrerend om in 'Hillary' gefileerd te zien hoe ingewikkeld het is als je niet 'gewoon' een man bent die president wilt worden, maar je halve verkiezingscampagne wordt beheerst door de vraag of je vrouwzijn een voordeel of een nadeel is. Een mediaoorlog waarin openlijk seksisme kritiekloos de revue passeert, maar openlijk feminisme als uiterst verdacht wordt gezien. "Als je te veel lacht word je niet serieus genomen, als je te weinig lacht ben je vast onaardig", vat senator Debbie Stabenow (Michigan) de spagaat samen in 'Hillary'.
Een andere hersenkraker: veel vrouwen waren negatief over Clinton omdat zij bij haar man bleef na de Lewinsky-affaire. Ze vonden het een teken van zwakte dat Hillary die vreemdganger bleef steunen. Toch gaven diezelfde vrouwen vaak aan dat ze wel op Bill Clinton zelf zouden stemmen.
Ga er maar aanstaan.
Wat doet het opnieuw pijn om 'crooked Hillary' in de documentaire uiteindelijk te zien verliezen van Donald Trump. De schaamteloze pestkop versus de ervaren professional. Je krijgt er al kijkend weer een steen van in je maag: hoe heeft het toch kunnen gebeuren? Wat als de timing van dat 'grab 'm by the pussy'-incident toch eens anders was geweest? Of had Hillary zelf juist minder beschaafd moet zijn?
Een schrale troost te weten dat zij per saldo meer stemmen kreeg dan Trump. Maar een aantal van die stemmen had net even anders moeten vallen, in het kiesdistrictenstelsel. Dan was alleen al voorkomen dat Amerikaanse artsen zich momenteel de haren uit het hoofd trekken omdat hun president suggereert desinfectiemiddel te injecteren tegen corona, zoals Trump deze week deed.
Wie met zijn of haar opgroeiende dochter het vak maatschappijleer thuis nog wat aandacht wil geven, nestele zich op de bank voor deze docuserie. Hillary Clinton is hoe dan ook een van de bijzonderste vrouwen van dit tijdperk en iemand die ongelooflijke dilemma's voor haar kiezen heeft gekregen. Interessant om over door te praten tijdens de maaltijd of dat gezonde wandelingetje: wanneer haak jij af en wanneer haak jij in?