Moet dit de sterke arm der wet worden?

Mindblowing. Dat was de hartstochtelijke belofte die docent Mounir donderdag in DWDD uitte over 'Dienders'. Deze nieuwe NPO3-serie volgt jonge kandidaten tijdens hun opleiding tot politieagent, met Rotterdam-Zuid als voorlopig werkterrein. Na de eerste aflevering is het inderdaad woelig in mijn hoofd. Moet je nou heel nobel zijn of juist heel raar om agent te willen worden?

Wat vooral blijft hangen uit deze eerste aflevering is de bittere noodzaak om je normale emoties uit te schakelen wanneer je je medemens dienstbaar wil zijn. Daar sta je dan tijdens de training, als frêle blond meisje tussen twee irritante types die veel te dichtbij komen, je uitdagen, de ergste dingen in je oor schreeuwen, je zelfs aanraken. En die haarscherp je onzekerheid in de peiling hebben. Nu zijn het figuranten, maar hoe is het als je straks omringd bent door echt agressieve hufters, die agentje-pesten als favoriete hobby hebben? Een volgende scène liet zien dat aspirant-agenten aan den lijve moeten ondervinden hoe het voelt pepperspray in je ogen te krijgen. Hun opdracht daarbij was geen reactie te vertonen, om geen aandacht naar zich toe te trekken. In stilte lijden en veiligheid zoeken. Hoorde ik daar nou toch nog een kantoorklerk klagen over zíjn arbeidsomstandigheden?

Ik ben erg benieuwd naar het verloop van de serie. Zo te zien gaan we allemaal kandidaten volgen die zich bewust zijn van een duidelijke zwakheid. De totaal niet stoer ogende Nanouk beseft dat ze weinig levenservaring heeft, en niet weet hoe ze zal reageren op crisissituaties. De Turks-Nederlandse Harun hoort hoe zijn afkomst soms een rol zal spelen in de reactie van Jan Publiek - er passeerde een bizar verhaal over hoe een 'Marokkaanse' agent niet welkom was in het huis van een hulpvrager - en hij vraagt zich af hoe hij met het racisme om zal gaan. De ietwat mollige Bjorn weet dat hij fysiek te kort komt. Stoere bink Viggo gaat graag stappen en was zelfs dronken toen hij zich opgaf voor de opleiding. Hij realiseert zich dat hij misschien wel vriendschappen moet gaan opgeven: laatst was hij ergens aanwezig waar een vechtpartij uitbrak en als agent moet je niet gecompromitteerd kunnen worden.

Moet dit de sterke arm der wet worden? Als kijker kan je deze gedachte soms niet onderdrukken. Maar tegelijkertijd dringt de vergelijking met topsporters zich op. Ook deze jonge mensen gaan in hun leven veel opofferingen doen om altijd fit en paraat te zijn, zodat ze adequaat kunnen reageren op welke situatie dan ook. Gaan hun eigen veiligheid riskeren om dan vaak ook nog stank voor dank te krijgen. Je beseft hoe belangrijk voor hen het groepsgevoel moet zijn: je collega's kunnen het verschil maken tussen leven en dood.

'Dienders' lijkt een integer, niet sensatiebelust, intens document te worden over een wereld waarin niet eerder camera's werden toegelaten. Dat hopelijk bekeken gaat worden in veel huiskamers en klaslokalen: de serie kan menige opgestoken vinger en scheldpartij gaan schelen, omdat hij je dwingt agenten in de eerste plaats als medemensen te zien. Die veel respect verdienen. Want zou je zelf bijvoorbeeld ook maar een week overeind blijven op die politieacademie?           

 <<<Sinterjan                                                                            blote piemels>>>