Stel dat die lieve Van Rossem je opa is
Je hoort wel eens over huishoudens waarin de man van de vrouw geen voetbal mag kijken in de woonkamer. Vanwege de herrie waarschijnlijk. En de frequentie. Woensdag wenste ik dat ik deze constructie ook in mijn huwelijkse voorwaarden had bedongen. En dat kwam door Raven van Dorst.
Mijn moeder logeert een weekje bij me en die bewuste avond zapten wij getweeën langs de vaderlandse zenders. Manlief lag op de bank een dutje te doen, als - laten we het zo noemen - mentale voorbereiding op Ajax vs. Sporting Lissabon.
Ik stiet op NPO3 op Boerderij Van Dorst maar merkte aan de zucht van mijn moeder dat ze niet zat te wachten op die drukke Van Dorst en alweer een BN'er-programma. En ook niet op Van Dorsts gast Emma Wortelboer. Te onzent ook wel Dolle Emma genoemd, vanwege haar geëxalteerdheid.
Maar kijk, nu ik dit slimme kippie in Boerderij van Dorst van een andere kant heb gezien, krijg ik deze bijnaam al haast niet meer uit mijn toetsenbord. Met hulde aan de ongepolijste Van Dorst, die het lukt om twee gesprekspartners in een bouwvallige boerderij dito ongekunsteld te laten worden. Zoals woensdag dus Wortelboer en ook mede-invité Maarten van Rossem.
De brommende historicus zat helemaal op zijn plek. Er was niets merkbaar van de verveelde houding die hij soms vertoont bij De Slimste Mens, of van de irritante betweterige kant die je wel ziet als hij op stap is met broer en zus in Hier zijn de Van Rossems.
Hij deed natuurlijk wel alleen wat hij zelf wilde. Ging dus niet meehelpen op de boerderij, niet mee timmeren aan de nieuwe kas, niet de tafel afruimen en bleef ook niet logeren. Maar verder was hij de gedroomde gesprekspartner, met volop interesse in Wortelboer en Van Dorst. "Wat een lieve man, stel dat het je opa is", zeiden zij achteraf.
Grootvader Maarten sprak dan ook sprankelend over de rel rond zijn vaccinatie-voorrang en zijn enorme ecologische voetdruk. Hij scharrelt 's nachts vaak nog rond en houdt de kachel daarom altijd op 20. "Jij kan op een flinke cancel kan rekenen, Van Rossem", lachte Van Dorst. Wortelboer sprak over de permanente drukte in haar hoofd, maar ook over de verrassende leegte in haar hart toen ze in kamp Moria was. En dat ze niet goed weet waarom ze zo functioneert. Van Dorst raadde haar aan de twijfel maar gewoon ruim baan te geven. Waarom zou je alles altijd zeker moeten weten?
Ik zag en hoorde mijn moeder knikken, gniffelen en lachen om het drietal. Dat had ze van tevoren niet verwacht.
Maar helaas, precies om één minuut voor negen ontwaakte de sportheld naast ons op de bank en zei: "We moeten naar het voetbal." Dat was de afspraak ja, maar potver dacht ik: wie is hier nu de tv-columniste? "Ik wil dit afzien en volgens mij ben ik de baas over de afstandsbediening." "Ga dan naar je kantoor", zei hij, "voetbal hoort op het grote scherm. Dat moet jij als tv-expert toch weten."
Aan mijn moeder had ik niks, haar blik was duidelijk: geef nou maar toe, dochter.
Voor de lieve vrede maar gezapt. Gelukkig scoorde Ajax onmiddellijk en werd het kijken naar de wedstrijd een groot feest.
Maar daarna meteen de boerderij weer opgezocht. En mijn moeder heeft in haar agenda al een kruisje staan bij volgende week woensdag. Goed gespeeld, Raven van Dorst.
<<<Wat verdien je? Spaanders>>>