Waarom niet 'The Vote of Holland'?

22-03-2018

We hebben het er maar niet al te veel over, op zo'n spannende verkiezingsavond: een opkomst van minder dan 50 procent bij veel gemeenten is natuurlijk bedroevend. Maar de verschuivingen en uitslagen in het land waren zo verrassend dat 'NOS Nederland Kiest' sowieso een zinderende show werd.

Aan het begin van avond had ik nog gevreesd dat het uren zou duren voordat het programma op gang zou komen. De gepensioneerde maar nog volledig intacte politieke tv-analist Ferry Mingelen had er bij "Tijd voor Max" namelijk voor gewaarschuwd dat de NOS deze keer niet spetterend zou aftrappen met een algemene prognose: volgens hem had in 2014 de publieke omroep daarbij zo misgekleund wat betreft het succes het CDA, dat nu met veel meer slagen om de arm zou worden geopereerd.

Toch had het verkiezingsprogramma vanaf het eerste moment een opgewonden sfeer, niet in de laatste plaats dankzij de drukke geluiden in Tivoli Utrecht waar de NOS-verkiezingskaravaan was neergestreken. De aanwezigheid van het nabije publiek stimuleerde nieuwslezers Dionne Stax een lekkere losse toon te vinden bij 'het omdraaien van de bordjes': 'Jaha, ik kan u vertellen dat er heel wat gaat veranderen in Rotterdam!" Dat er dit keer weinig technische problemen waren met het doorgeven van de uitslagen - alleen Renswoude wilde zijn geheimen geloof ik niet meteen prijsgeven - zal mee hebben geholpen de ontspannen glimlach te bewaren.

En er zat ook een nieuwe discipline achter de presentatiedesk: een heuse Verkiezingsgeograaf, in de persoon van Josse de Voogd. Iemand die kan vertellen dat in Emmen bewoners op veengronden eerder PVV zullen stemmen dan plaatsgenoten wier huis op zand staat. En dat allemaal nog vanwege het turfsteken. Uh, inderdaad: op enig moment moet Josse nog maar eens wat diepgravender komen uitleggen hoe dit allemaal werkt. De paar dingen die hij woensdagavond vertelde smaakten naar meer, maar waren niet altijd helemaal te plaatsen.

De avond draaide uiteraard vooral om de stemmers. Maar al die miljoenen niet-stemmers: wat zou de televisie nog meer kunnen doen om juist hen te bereiken? Ik vrees eigenlijk niet veel. Zeker de mogelijkheden van de publieke zenders lijken me uitgeput: je kunt hen niet bepaald betichten van te weinig of te eenzijdige aandacht voor de lokale politiek.

Maar misschien moet het nog creatiever, en voor een ander publiek. Opkomstwinst bij de raadsverkiezingen is misschien wél te boeken wanneer ook een RTL veel meer aandacht aan dit democratische fenomeen zou geven. Waarom niet een 'The Vote of Holland' bedacht: kiezers die in die omgedraaide rode stoelen zitten en politici uit hun gemeente politieke punten horen opsommen. Op het moment dat ze denken: dat spreekt me toch wel aan, draaien ze om en zien ze van welke partij die persoon is.

Oké, ik ben geen programmamaker. En het kan misschien nog simpeler. De raadsverkiezingen worden vaak gepresenteerd als veldslagen, met verhitte debatten, incompetente figuren, scheuringen, gedonder en gedoe. Waarbij nauwelijks de vraag aan bod komt: waarom woont u hier graag, wat is het leuke aan uw plaats, waarom wilt u hier nooit meer weg? Oftewel: wat is er allemaal al goed hier?

Ik moest eraan denken toen in DWDD woensdagavond Daniël Lohues een groots klein liefdesliedje zong, over hoe graag hij thuis is, hoe graag hij ook reist: 'Ik kiek overal, mar ik heur hier.' 

Lokale liefde, die mag best wat vaker aan bod komen. 

                                                                                                  eerder>>>