De duit en de fluit
Sinds de Winterspelen heeft mijn tv een paar dagen kunnen uitslapen, maar ik vrees dat hij de komende tijd vanaf 's ochtends vroeg weer volop aan de bak moet. Vanwege beelden van tanks, explosies in de verte, bange CNN-reporters op daken, biddende burgers knielend in het koude Kharkiv. Dit is een naam voor Charkov die ik niet kende, iets wat ik graag zo had gehouden. Maar Kharkiv is opeens dichtbij. Oekraïne grenst aan Polen grenst aan Duitsland grenst aan Nederland. Een dikke dag doorrijden en je bent in de oorlog.
De grote filosoof uit mijn jeugd, mijn vader zaliger, hield me voor dat het altijd twee dezelfde zaken zijn die het gedrag van de mens bepalen: de duit en de fluit. Een analyse loslaten op de wellustige krochten van Poetin? Ik heb er weinig zin in. Van het NOS Journaal begrijp ik dat Poetins taalgebruik momenteel op dat van Stalin lijkt. Wil hij de geschiedenisboeken ingaan als een dito wrede krachtpatser? Het is maar waar je op kikt. Of hoe gestoord je bent.
Ik had nog wel een veel beschaafdere aanleiding gevonden om het over de duit en de fluit te hebben. Woensdag nam Lauren Verster ons in haar onderzoekende serie Lauren! mee naar een ander strijdtoneel: Bodrum in Turkije. Dit moet een pretpark zijn voor oudere dames die zich willen verlustigen aan jong mannenvlees. Al dan niet tegen betaling.
Verster moest flink spitten - hoe wijdverspreid het sekstoerisme is werd niet duidelijk - maar sprak uiteindelijk met zowel een paar sugarmama's als met mannen die zich zoet houden met het pleizieren van vakantiegangsters.
Opvallend was de onverholen verbazing van Verster - zelf toch ook al bijna 42 - over dat het die jongens überhaupt lukte met vrouwen van boven de 50. "Krijg je dan wel een erectie?", wilde ze steeds maar weten. "Wat betalen ze dan?"
De 24-jarige Tan wilde geen bedragen noemen. Hij leek liever te vertellen hoe prettig het is om de lakens te delen met ervaren vrouwen op zoek naar maximaal plezier. Het leek buiten Versters voorstellingsvermogen te vallen. Maar ze zag hoe een Turks-Zwitserse bon vivante begon te stralen, toen zij vertelde over het genot 'een jonge huid aan te raken, een jonge ziel gewaar te worden'.
Ongegeneerd toonde Verster trouwens een mobieltje met zichtbaar Vlaamse vrienden van Tan, die niet in beeld wilden komen. Foei.
Ze stelde uiteindelijk de vraag: wanneer een oude man vertelt dat hij jonge meisjes frequenteert in ruil voor wat financiële verlichting van hun schamele bestaan, dan denk je snel aan uitbuiting. Waarom voelt het dan anders wanneer kapitaalkrachtiger vrouwen de seksuele dans leiden? Misschien omdat jongemannen zich vanwege hun fysieke kracht niet snel iets hoeven te laten gebeuren dat ze niet willen. Ze zullen de meeste vrouwen zo in de hoek weten te tremmen, indien nodig. Toch?
Maar voor nader filosoferen was in Lauren! helaas geen tijd.
Het thema oudere vrouw met jongere man stond vrijdagnacht ook al centraal in de expliciete film Queen of Hearts, waarin een Deense juriste haar stiefzoon verleidt. En later laat vallen als een baksteen, terwijl ze zelf nota bene hulpverlener is van slachtoffers van seksueel misbruik.
Complexe verhalen, maar het grensoverschrijdende gedrag drie landen verderop werpt momenteel een triviale schaduw over alles waar je je op een normale dag mee zou bezighouden.