Goed nieuws is wél nieuws? Lastig er kijkers mee te winnen
Wat een timing van SBS6, om precies nu van start te gaan met GoedNieuws Vandaag, een nieuwsprogramma datiedere dag vlak voor zes uur een stroom vol positieve berichten uit de samenleving brengt. Met 'Goed nieuws is wél nieuws' als motto. Ik vind het een lief initiatief, nu de dagen donkerder worden en uit de boze buitenwereld zoveel grimmige komt. Maar of het zoden aan de dijk gaat zetten? De kijkcijfers na het eerste handjevol uitzendingen zijn niet bepaald overweldigend.
Nu ligt dat waarschijnlijk meer aan de presentatie dan aan de berichten zelf. Want dat André Rieu zojuist een klassieke Edison voor zijn hele oeuvre heeft gekregen, na zo lang door 'de kenenrs' verguisd te zijn: leuk toch? En dat Extinction Rebellion de A12 voorlopig met rust kan laten: win win voor actievoerders en automobilisten. En dat uit interviewtjes op de markt in Ermelo blijkt dat mensen blij zijn met hun leven, hun collega's en het assortiment vrolijke oranje pompoenen voor bij de voordeur: zo moet het leven toch zijn? Maar in de studio zelf worden al deze berichten aan elkaar gepraat in een wel erg koele, zelfs onwennige sfeer. Alsof het presentatiepannel er eigenlijk zelf niet in gelooft.
Ik staar uit het raam naar de regen en denk: GoedNieuws Vandaag zou baat hebben bij een applaudisserend publiek, en een jubelende tv-dominee als presentator. Die na iedere blijde boodschap uitbarst in een vibrerend O happy day en de mensen opzweept om aan te haken bij de positieve golf. Zo over de top als het slechte nieuws in de wereld is, zo overdreven moeten optimistische berichten misschien ook maar worden gebracht.
Kortom: goed nieuws, het blijft een moeizaam concept.
In de afdeling lieve initiatieven heb ik me deze week beter vermaakt met Mensen Kijken, een nieuw programma bij de EO op NPO3. Het is een quiz waarvan de diepere boodschap volslagen helder is: beoordeel mensen niet op hun uiterlijk, maar verdiep je eens in de ander. En ontdek hoe snel je je in iemand vergist.
Ik wil niet alle verrassingen verklappen - en u het schrijven van een boze brief besparen - maar in de eerste aflevering dinsdag onthulde een ogenschijnlijk saaie persoon een wel heel speciale en bewonderenswaardige hobby. De stem van Paul Jambers schoot even door mijn hoofd, weet u nog, die Belgische programmamaker? "Overdag is zij een rustige huisvrouw, maar 's nachts een vervaarlijke vamp".
Het spel wordt gespeeld door goed samengestelde teams. vol flapuiten. Zoals het Team Senioren: drie hoogblonde Amsterdamse dames met de lach aan hun kont. Inzake de te beoordelen kandidaten gokten ze bijna alles fout, maar dat mocht de pret niet drukken. En net als de andere teams, waaronder vrolijke Brabantse Tiktokkers, waren ze altijd bereid hun vergissing ruiterlijk toe te geven.
Het blijft voer voor sociologen, hoeveel normen en waarden er overal maar dwarrelen, zeker bij jongeren. Zo stelde een meisje snoeihard over het mogelijke liefdesleven van een kandidaat: "Als je grafisch vormgever bent én model, dan ben je sowieso homo." En een jongen snerend over een woonkamer: "Je doet je muur toch niet dezelfde kleur als je bank!?"
Maar het goede nieuws hier was, dat hoe anders de ander ook, de conclusie 'als ze maar gelukkig zijn' steeds breed werd gedragen.