Graag een kluif ja, om de tanden in te kunnen zetten
Het zijn weer dagen om je moeder te adviseren haar radiowekker pas ná het gruwelijke ochtendjournaal af te laten gaan, zodat het eerste geluid van de dag niet al die rampspoed is, waar je toch niets mee kunt. Maar waarbij het altijd knaagt: zijn we niet mede-verantwoordelijk? Ook qua oplossing?
We zijn nu eenmaal allemaal schaapjes van dezelfde kudde, zo u wilt paddenstoeltjes in hetzelfde onzichtbare schimmelnetwerk. Of is het betrekkingswaan, arrogantie of zelfs masochisme om te denken dat het door ónze nalatigheid zo uit de hand is gelopen daar in Israël en de Gazastrook?
En dan snijdt ook de aardbeving in het afgegrendelde Afghanistan je door de ziel. Dat konden die arme mensen daar er nog wel bij hebben. Wat kunnen we doen?
Een nogal kil persoon uit mijn kennissenkring - ik noem haar stiekem Tante Florrie, naar de Zwarte Weduwe - zegt op momenten als deze dingen als: "O, maar dat soort mensen kan daar beter tegen hoor." Deze illusie helpt haar blijkbaar om er zelf geen last van te hebben. Helaas voor Florrie: menselijke pijn is universeel. Zoals begin dit jaar het prijswinnende Onze man bij de Taliban nog maar eens bevestigde.
Ach, de tv-gids bestuderend ging maandag het normale leven toch wel door. Kon je als iedere dag wegdromen bij BinnensteBuiten, over hoe vredig en prachtig zoveel doodgewone burgers in ons land kunnen leven. Wonend op de mooiste plekken, waar vaak zo consciëntieus wordt getuinierd, met oog voor insecten, vogels en biodiversiteit. Het is net of BinnensteBuiten heel gewiekst met een bewustmakingscampagne bezig is, dat je tuin niet alleen van jou is, maar van alle schepselen.
Minder maaien en tegels, voor meer maden en egels, zo iets.
Dat Radar zich druk ging maken over foute omboekprijzen bij Transavia en de kwaliteit van cosmetische ingrepen, dat liet ik maar even gaan. En vond ontspanning bij het eindeloze voetbalgeneuzel van de mannen bij Veronica Offside. Voetbal is oorlog? Was oorlog maar voetbal.
In de ochtendbulletins van WNL's Goedemorgen Nederland dinsdag merkte je hoe de nieuwe Midden-Oostenoorlog ons inmiddels concrete kluiven toewerpt om de tanden in te zetten. Zodat we misschien iets kunnen betekenen. Zo zit een groep kerkelijke Apeldoorners vast in het Heilige Land, en hun reisleider Peter den Admirant - aangekondigd als 'senior predikant Eben Haëzer Apeldoorn' - viel op beschaafde toon de overheid aan. Want die roept wel: kom terug, maar biedt geen oplossing hoe dan. Mirjam Bikker van de Christen Unie zat aan tafel en kondigde kamervragen aan. Politiek expert Han ten Broeke merkte op: "Een land als Israël zelf zou direct militaire vliegtuigen hebben gestuurd om zijn eigen bewoners op te halen. Maar dat zit niet in het denkpatroon van ons ministerie van Buitenlandse Zaken."
Waar we ook mee aan de slag kunnen, is het gezamenlijk waken voor de veiligheid van de Joodse gemeenschap, legde Daan Wijnants uit. Hij is VVD-raadslid in Amsterdam waar voor zondag een pro-Palestijnse demonstratie is aangekondigd op uitgerekend het Jonas Daniël Meijerplein. Demonstreren mag natuurlijk, maar laten we elkaar niet uitlokken, zei Wijnants. En: "Laten we proberen elkaar een beetje heel te houden." Dat moet toch te doen zijn.
<<<Goed Nieuws David Mulder>>>