Podcast 'De laatste dans': meesterlijk spannend
Gisteren stonden er achthonderd kilometers op mijn programma, maar de autorit had dubbel zo ver mogen zijn. Het asfalt vloog voorbij dankzij de podcast 'De Laatste Dans' (NTR/NPO Radio 1), een knap in elkaar gestoken luisterdocumentaire over de zoektocht naar een wegloper. Spannend, intrigerend, verslavend. De televisie bleef gewoon een dagje uit, ik had genoeg aan de beelden in mijn hoofd.
Oké Bas, nu wel even goed nadenken welke details je hier wel en niet verklapt. Want dat je zo gemakkelijk verslingerd raakt aan 'De laatste dans' komt doordat de makers meesters zijn in het oplichten van tipjes van sluiers. Steeds weer denk je: hé, wat zegt die-en-die persoon nu, het zou toch niet zo zijn dat...? Zinderende suspense, in een Limburgs universum.
Die makers zijn de Venlose schrijver en muziekmaker Frans Pollux en eindredacteur Marion Oskamp van de NTR. En de persoon waar het allemaal om draait in dit waargebeurde verhaal is ene Uwe. Een Duitser - een 'Pruus' in het Limburgs, die vele jaren in Roermond woonde en daar helemaal thuis was. Zo hoorde hij bij het meubilair van het café van Resi Coumans, dat de briljante naam 'Resistent' heeft. Heerlijke woordspeling, daarmee krijg je mij probleemloos over de drempel.
Maar goed, op een kille winterdag in 2013 vertelt onze Uwe aan al zijn vrienden in Resistent dat hij ziek is, terminaal zelfs en dat hij zijn laatste weken wil slijten op een zonnig eiland. Er wordt gehuild, gevloekt, maar het is wat het is. Of toch niet? Heeft Uwe op Gran Canaria de zon definitief in de zee zien zakken? Of is dit een typisch gevalletje Noorderzon?
De Venlose zanger Frans Pollux kwam het mysterie op het spoor toen cafébazin Resi hem vertelde geen fan te zijn van Pollux' grote hit: 'Hald mich 's vas'. Waarom niet? Het herinnerde haar aan die laatste avond met Uwe, ze had met hem gedanst op het lied, een moment met een bittere nasmaak. Want inmiddels geloofde ze Uwe's verhaal niet meer. Pollux hoorde Resi uit, besloot op zoek te gaan naar de waarheid en trakteert ons nu op een knap gemonteerd verslag van zijn speurwerk.
Stukje bij beetje ontrafelt hij het karakter en de levensloop van Uwe. En dat is iets dat na een paar afleveringen ook de luisteraar een bijsmaak dreigt te bezorgen: hoe zit het met 's mans privacy, mag je wel zo veel details over een persoon de ether in slingeren? Want er wordt Uwe nogal wat aangewreven. En hoewel zijn achternaam niet valt, googelt de oplettende luisteraar zo een foto van de Pruus tevoorschijn.
Vooralsnog is het geruststellend dat Pollux na een tijdje zelf het probleem ook aankaart: is zijn zoektocht inderdaad wel ethisch? En een definitief standpunt over deze kwestie kan aanstaande vrijdag worden geveld. Dan komt de zevende episode online, de slotaflevering die al eerder af was, maar teruggetrokken moest worden omdat Pollux' gespit leidde tot nieuwe ontwikkelingen. Tenminste, als dit klopt: gewiekst als Pollux is in het monteren en suggereren, is dit verhaal over de laatste aflevering misschien wel verzonnen, voor nog meer spanning richting de climax.
Van mij mag het. En: vrijdag weer een autorit voor de boeg, kan ik ongestoord de ontknoping meemaken. Verheugenis alom.
<<<Hollandse Zaken Van Mulligen>>>