Zijn we te zwaar op de hand geworden?

12-06-2020

Dat wil ik dus hebben, dat nieuwe boek 'Met ons gaat het goed' van Peter Hein van Mulligen. De hoofdeconoom van het Centraal Bureau voor de Statistiek sprak erover in 'Op1' en het voelde alsof er een verse fles zuurstof werd aangekoppeld.

Het boek belooft acht sombere mythes over Nederland te ontkrachten op basis van keiharde cijfers. Nederland is de afgelopen decennia rijker, toleranter, gelijker en veiliger geworden, punt. Ongeacht wat u ook in deze krant leest aan ellende. Ze zeggen dat 'sex sells' maar narigheid verkopen bevredigt nu eenmaal ook een grote behoefte: het houdt je op een of andere manier bij de les en in het gareel. Weten van de problemen van anderen helpt ook je zegeningen te tellen. 'Dan valt het bij mij allemaal nog wel mee.'

Van Mulligen zet nu op basis van cijfermateriaal op een rijtje dat we écht steeds minder te klagen hebben. Zo zijn sinds 2000 de criminaliteitscijfers alleen maar gedaald. Strookt dat niet met je gevoel? Dat komt wellicht omdat zoveel incidenten worden gefilmd tegenwoordig. Al die beelden van bewakingscamera's en telefoons maken indruk, en gaan rechtstreeks naar de alarmcentrale in je hoofd.

Aan tafel bij Op1 begon VVD-kamerlid Zohair El Yassini steeds onrustiger op zijn stoel te schuiven, alsof iemand aan zijn poten zaagde. Je hoorde hem denken: hou eens op Van Mulligen, er moeten voor een volksvertegenwoordiger natuurlijk wel een paar problemen overblijven om nuttig te kunnen zijn!

Maar de cijfermeester bleef maar positief over de gang van zaken in ons land. Zelfs nu we in een crisis zitten. Zijn montere motto is namelijk: 'Crises? Die gaan weer voorbij!' Van Mulligen herinnerde aan het begin van de jaren '80: "Iedereen dacht toen: dit gaat nergens heen, er groeit een verloren generatie op, die mensen krijgen nooit een baan. Maar het is best goedgekomen met ze." Ik kan het beamen. Moest toen zelf een studie kiezen en aan welke richting je ook dacht, overal stond aan de eindstreep het spook van de werkloosheid te zwaaien. Het was een fantoombeeld, per saldo heb ik geen dag zonder werk gezeten.

El Yassini had uiteindelijk een paar voorbeelden gevonden van waar het nog steeds niet goed gaat: er worden nog steeds vrouwen door hun mannen thuis opgesloten, nog steeds lhtbi'ers buitengesloten en onze maatschappij kent te veel eilandjes. Op1-presentator Sander Schimmelpenninck viel hem bij: "Mensen zeggen toch, de segregatie neemt toe?"

Van Mulligen sabelde ook dit beeld neer: Nederland wordt door ons allen juist ervaren als een high-trust land. We weten dat we op elkaar kunnen rekenen, in steeds algemenere zin: "Zo doen bij ons mensen met een migratieachtergrond meer vrijwilligerswerk dan een gemiddelde Duitser."

Maar al die protesten van Black Lives Matter dan? Van Mulligen wist niet van wijken: "Die zijn juist een bevestiging van het succes van onze samenleving. Iedereen eist er zijn plek op."

Het begrip 'The Dutch Dream' viel en zelfs een sombere kermisondernemer zag het licht. "Ik neem je mee naar mijn mensen, die worden meteen vrolijk", zei hij tegen Van Mulligen.

Omdenken. Dat vond ik altijd een wat zweverig begrip, maar Van Mulligen lijkt een goede leermeester. Ik ga welgemoed lezen. 

<<<De Laatste Dans                                                                                Beau>>>